A poesía máis coñecida e traducida do autor. Nela fala de Galiza naqueles tempos difíciles para os que menos tiñan, e denuncia a pasividade dos que miran para outro lado...
"Un paso adiante e outro atrás, Galiza,
e a tea dos teus soños non se move.
A espranza nos teus ollos se espreguiza.
Aran os bois e chove.
Un bruar de navíos moi lonxanos
che estrolla o sono mol coma unha uva.
Pro ti envolveste en sabas de mil anos,
e en sonos volves a escoitar a chuva.
Traguerán os camiños algún día
a xente que levaron. Deus é o mesmo.
Suco vai, suco vén, ¡Xesús María!,
e toda cousa ha de pagar seu desmo.
Desorballando os prados coma sono,
o Tempo vai de Parga a Pastoriza.
Vaise enterrando, suco a suco o Outono.
¡Un paso adiante e outro atrás, Galiza!"
Preme para escoitar o poema interpretado polos alumnos do IES Poeta Díaz Castro de Guitiriz
No hay comentarios:
Publicar un comentario